باورهای اشتباه آیلتس
آیلتس را می‌توان به عنوان یکی از مهم‌ترین آزمون‌های زبان انگلیسی در دنیا تلقی نمود. این آزمون تاثیر زیادی در پروسه مهاجرت کاری و تحصیلی دارد. اما متأسفانه باور های اشتباه آیلتس روز به روز در بین جامعه ایران افزایش می‌یابد. گاهاً همین مورد باعث می‌شود تا متقاضیان دچار اشتباه شوند که در نهایت به کاهش نمره آنها ختم می‌شود.
آزمون آیلتس یکی از مدارک موردنیاز برای دریافت اقامت دائم کانادا از طریق کار و تحصیل است. از طرفی دیگر بالا بودن نمره این آزمون، تأثیر زیادی در دریافت بورسیه‌های تحصیلی دارد. به همین جهت است که متقاضیان مهاجرت به کانادا و یا سایر کشورهای انگلیسی‌زبان، حساسیت زیادی بر روی آن دارند.
ما در ادامه‌ی این متن مروری بر باورهای اشتباه آیلتس خواهیم داشت. چرا که بدون شک این موضوع می‌تواند احتمال خطا را برای شما کاهش دهد. به همین جهت بهتر است با ما همراه شوید.
آزمون آیلتس و انواع آن
قبل از اینکه بخواهیم به باورهای اشتباه آیلتس بپردازیم، بهتر است ابتدا مروری بر خود آیلتس داشته باشیم. چرا که اغلب اشتباهات این آزمون، از نبود اطلاعات صحیح دررابطه‌با ماهیت آن سرچشمه می‌گیرد. در حقیقت آزمون آیلتس به‌عنوان یکی از معتبرترین آزمون‌های تعیین سطح زبان انگلیسی در دنیا شناخته می‌شود.
این آزمون در دانشگاه کمبریج و تحت‌نظر شورای فرهنگی بریتانیا و مرکز آیلتس استرالیا تدوین می شود. آیلتس در ۱۱۰ کشور دنیا و حدوداً ۲۷۰ مرکز معتبر برگزار می‌شود. لازم است بدانید که تمام این مراکز استاندارد یکسانی دارند چرا که از یک اصول واحد پیروی می‌کنند.
خود آزمون دارای چهاربخش رایتینگ (مهارت نوشتاری)، لِسنینگ (مهارت شنیداری)، ریدینگ (مهارت خواندن) و اسپیکینگ (مهارت گفتاری) است. هرکدام از این بخش‌ها نیز امتیازی بین 0 تا ۹ دارد و نمره نهایی شما هم میانگین نمره این چهاربخش است.
لازم به ذکر است که آزمون آیلتس دو نوع آکادمیک و جنرال دارد. نوع آکادمیک بیشتر برای مهاجرت‌های تحصیلی کاربرد دارد و نوع جنرال هم بیشتر برای ویزاهای کاری استفاده می شود. لذا حتماً قبل از شرکت در آزمون آیلتس، نیاز خود را تعیین کرده و براین‌اساس در آزمون شرکت کنید چرا که منابع و سطح هرکدام متفاوت است.
باورهای غلط در رابطه با آزمون آیلتس
آزمون آیلتس برای متقاضیان مهاجرت به کانادا، استرالیا، آمریکا و سایر مقصدهای غربی اهمیت زیادی دارد. همین مورد هم سبب شده تا افراد سودجو برای جذب مخاطب، باورهای اشتباهی را در میان مردم شایع کرده و از این طریق کسب درآمد کنند.
این موضوع هم باعث شده تا هرساله باورهای اشتباه آیلتس بیشتر شود. این فاکتور تا حد زیادی داوطلبان را سردرگم می‌کند. ما در ادامه مروری بر باورهای اشتباه آیلتس خواهیم داشت و در مورد هرکدام هم شفاف‌سازی لازم را ارائه می‌دهیم.
داشتن لهجه بریتیش و یا آمریکن باعث کسب نمره بهتر می شود.
این مورد را می‌توان جزو اشتباهاتی دانست که در چند سال اخیر توسط سودجویان مطرح شده است. در حقیقت متقاضیان تصور می‌کنند که داشتن لهجه بریتیش یا آمریکن، می‌تواند نمره بیشتری را در آموزش اسپیکینگ به ارمغان بیاورد. حال اینکه چنین موضوعی صحت ندارد. در حقیقت آزمون گیرنده تمایل دارد تا شما کاملاً طبیعی و روان صحبت کنید. ملاک‌های مهم برای بخش اسپیکینگ شامل چهار اصل زیر است.
- دایره لغات
- دایره دستورات گرامری
- تلفظ صحیح کلمات
- پیوستگی جملات و روان بودن آنها
لذا سعی کنید برای این موضوع اصلاً بر روی لهجه تمرین نکنید چرا که می‌تواند منجر به‌اشتباه و یا غیرطبیعی بودن رفتار شما شود.
صرفاً تمرین‌کردن نمونه سؤالات برای نمره عالی کافی است.
این موضوع یکی از باورهای اشتباه آیلتس است. در حقیقت برخی از متقاضیان تصور می‌کنند که تنها مطالعه نمونه سؤالات، می‌تواند برای کسب نمره بالا، کافی باشد.
اگرچه تمرین این نمونه سؤالات می‌تواند ضریب موفقیت شما را افزایش دهد، اما به‌تنهایی کافی نیست. شما باید دایره لغات و دستورات گرامری خود را توسعه دهید. بدین‌جهت باید از منابع مختلفی استفاده کنید.
استفاده از لغات متکلف و پیچیده، نمرات بیشتری را به ارمغان می‌آورد.
بسیاری از داوطلبان قبل از امتحان، وقت زیادی را بر روی کلمات پیچیده و سنگین می‌گذارند. از طرفی دیگر آنها در آزمون سعی می‌کنند این کلمات را در جملات خود جای دهند. اما باید عنوان کنیم که این موضوع نمی‌تواند شخص آزمون گیرنده را فریب دهد.
در واقع سطح کلمات بکار رفته توسط شما بایستی یکسان باشد. لذا استفاده از چنین کلماتی، صرفاً باعث می‌شود تا گفته‌های شما غیرطبیعی و گنگ باشد.
می‌توان در آزمون آیلتس تقلب کرد.
این موضوع هم از دیگر باورهای اشتباه آیلتس بود که طی چند سال گذشته در کشور ما رواج پیدا کرد. متأسفانه بسیاری از افراد سودجو، مدعی روش‌هایی برای تقلب در آیلتس هستند.
اما باید بدانید که امنیت آیلتس در بالاترین حد ممکن است و به‌صورت چندلایه تأمین می‌شود. لذا هیچ‌گاه فریب چنین ادعاهایی را نخورید چرا که در نهایت به زیان شما تمام می‌شود.
مرکز آزمون در میزان سختی سؤالات تأثیر دارد.
بعضی از افراد به خاطر همین باور اشتباه، مسافت‌های بیشتری را طی می‌کردند تا در مراکز دیگری آزمون بدهند. اما باید عنوان کنیم که آزمون‌های آیلتس توسط متخصصین ویژه در دانشگاه کمبریج تدوین شده و به صورت یکسان برای تمام مراکز برگزاری آزمون ارسال می‌شود.
از طرفی دیگر، متخصصینی که از شما آزمون می‌گیرند، به شیوه یکسان آموزش‌دیده‌اند. به همین جهت است که استانداردهای ثابتی را پیاده می‌کنند. براین‌اساس می‌توان گفت که مرکز آزمون نمی‌تواند هیچ‌گونه تأثیری بر روی نمره شما داشته باشد.
اختلاف نظر آزمون گیرنده با داوطلب می‌تواند منجر به نمره کمتر شود.
قبل از هر چیزی باید بدانید که در طی مرحله اسپیکینگ، یک موضوع خاص برای شما عنوان می‌شود و شما باید نظر خود را پیرامون آن بیان کنید.
بیشتر داوطلبان تصور می‌کنند که در این مرحله، باید نظر آنها با نظر آزمون گیرنده یکسان باشد. متأسفانه این تصور از نظام آموزشی ما نشئت‌گرفته که باید نظر دانش‌آموز حتماً با معلم یکی باشد. اما باید عنوان کنیم که برای آزمون آیلتس اصلاً چنین خواسته‌ای مطرح نیست.
ممکن است نظر شما با نظر آزمون گیرنده کاملاً متفاوت باشد اما در نهایت نمره کامل را دریافت کنید. دراین‌رابطه تنها سطح توانایی شما در زمینه گفتار زبان انگلیسی اهمیت دارد.
برای دریافت نمره اسپیکینگ، باید بر روی موضوع مذکور تسلط داشته باشیم.
یکی از دغدغه های افراد قبل از آزمون اسپیکینگ، موضوع مطرح شده در طی آن است. در واقع آن ها تصور می‌کنند که باید حتماً تسلط کافی در رابطه با موضوع عنوان شده داشته باشند. این در حالی است که چنین امری صحت ندارد.
شخص آزمون گیرنده تنها یک موضوع را مطرح می‌کند تا شما را به بحث و گفتگو وادار کند و از این طریق سطح توانایی شما در بیان جملات و تلفظ کلمات را محک بزند. به همین جهت نیازی نیست که حتماً به این موضوعات تسلط داشته باشید. کافی است تا گفتار مناسبی را از خود ارائه دهید.
بنداسکور مختص افرادی است که زبان مادری‌شان انگلیسی بوده.
این موضوع هم از دیگر باورهای اشتباه آیلتس است. در واقع بیشتر داوطلبان تصور می‌کنند که بند اسکور یا همان نمره حداکثری آیلتس (۹) مختص افرادی است که در کشوری انگلیسی‌زبان متولد شده‌اند. اما این یک باور کاملاً اشتباه است.
در حقیقت هرکسی که بتواند به تسلط مناسبی از زبان انگلیسی برسد، قادر است که به این نمره دست یابد. البته باید عنوان کنیم که رسیدن به این رقم امر ساده‌ای نیست. اما در مقابل نمی‌توان آن را هم محدود به افراد انگلیسی‌زبان دانست.
برای قبول شدن در آیلتس باید حتماً نمره مشخصی کسب کرد.
نکته قابل توجه در رابطه با آیلتس این است که قبولی در آن معنا ندارد. در حقیقت این آزمون صرفاً یک معیار برای سنجش دانش شما در زبان انگلیسی است. لذا مفهومی به نام قبول شدن یا مردود شدن وجود ندارد.
شما صرفاً بر اساس اطلاعات خود از این زبان، رقمی بین یک تا ۹ را دریافت می‌کنید که می‌تواند بیانگر اشراف شما بر این زبان باشد. به همین جهت اگر حتی اطلاعی هم از زبان انگلیسی نداشته باشید، می‌توانید نمره حداقلی را کسب نماید.
افراد مسلط به زبان انگلیسی، نیازی به تمرین و مطالعه برای آیلتس ندارند.
یکی دیگر از باورهای اشتباه آیلتس، عدم نیاز به تمرین برای افراد مسلط است. در حقیقت داوطلبانی که به زبان انگلیسی تسلط کامل دارند، تصور می‌کنند که نیازی به تمرین برای این آزمون ندارند و می‌توانند با دانش خود به نمره عالی برسند.
اگرچه این دانش می‌تواند بخش اعظمی از سختی کار را برای شما برطرف نماید، اما باید بدانید که کافی نیست. در واقع آزمون آیلتس سبک و ساختار ویژه‌ای دارد که باید بر آنها مسلط باشید. از طرفی دیگر نکات و ترفندهای زیادی وجود دارد که شانس شما برای بنداسکور را افزایش می‌دهد.
نمره آزمون بسته به شخص آزمون گیرنده فرق می‌کند.
بسیاری از افراد تصور می‌کنند که آزمون‌گیرنده‌های هم‌زبان و یا مهربان‌تر، می‌تواند شانس آنها برای بنداسکور را افزایش دهد. اما باید عنوان کنیم که این موضوع به‌هیچ‌عنوان صحت ندارد.
در واقع تمام آزمون‌گیرنده‌ها از یک استاندارد خاص پیروی می‌کنند. همگی آن هم طبق یک روش واحد آموزش‌دیده‌اند. نمرات ارائه شده توسط آنها هم طبق اصول و استاندارد تعیین شده است. افزون بر این موارد تمام نمرات ارائه شده توسط آنها، به‌وسیله بازرسان شبکه آیلتس ارزیابی می‌شود.
به همین جهت است که در صورت سخت‌گیری و یا نرمش بیش از اندازه، شغل خود را از دست می‌دهند. لذا آنها هیچ‌گاه چنین ریسکی نمی‌کنند. براین‌اساس می‌توان گفت که شخص آزمون گیرنده نمی‌تواند بر روی نمره نهایی شما مؤثر باشد.
این موارد مجموعه ای از باورهای اشتباه آیلتس بود که گاهی داوطلبان را گرفتار خود می‌کند. دوری کردن از این اشتباهات می‌تواند شانس شما را برای موفقیت افزایش دهد. اما باید قبل از شرکت در این آزمون، نوع آن و البته حداقل نمره لازم را برای کار خود بدانید و سپس بر این اساس اقدام کنید.
برای مثال اگر به دنبال کسب بورسیه تحصیلی از کانادا هستید، نباید نمره آیلتس شما کمتر از ۷ باشد. برای اینکه اطلاعات دقیق‌تری را دراین‌رابطه کسب کنید، می‌بایست با یک وکیل مهاجرت کانادا حرفه‌ای مشورت نمایید.
